Not a dream anymore!

Het is nu werkelijkheid: ik sta veilig en wel op Afrikaanse grond!

Maar laat ik bij het begin beginnen. Vrijdag ben ik voor de 3e keer naar Den Haag gereisd om eindelijk mijn visum op te halen, waar ik zo veel problemen mee heb gehad. Maar goed, alles is gelukt en ik ga er verder ook niet meer over uitwijden. Een totale reistijd van 5 uur naar Den Haag en met 5 minuten stond ik weer buiten, mar dat geeft niet, want ik had mijn visum in handen!
Zaterdag kwamen nog een paar laatste mensen langs om afscheid te nemen en toen kon de reis beginnen. Mijn ouders en zusje hebben me weggebracht naar Dusseldorf Airport waar mijn vliegtuig om 18.20 uur zou vertrekken. Het afscheid van pap, mam en Ingrid was wel even moeilijk maar dat ging wel weer over toen ik bij de handbagagecheck mijn hele tas uit moest pakken omdat ik een aantal zogenaamde liquide middelen bij me had die in een plastic zakje moesten. Wist ik veel dat o.a. een potje lippenspul ook hiertoe behoort. Maar goed, weet je dat ook weer...

Vanaf de gate werd het kleine groepje mensen dat op het vliegtuig naar Londen zat te wachten opgehaald met een bus om vervolgens maarliefst een reis van 3 seconden af te leggen naar het kleine vliegtuigje dat 10 meter verderop stond. De bus was van binnen zelfs groter dan het vliegtuig, dus de vlucht naar Londen Heathrow naast mijn goed gevulde snurkende buurman was behoorlijk knus. Maar ik zat aan het raam dus heb me prima kunnen vermaken. Het viel me op dat de landschapsinrichting van de steden in Engeland zo anders is dan in Nederland. In Engeland waren de steden zo gestructureerd; Alle huizen stonden netjes op een rij, verschillende rijen naast elkaar. Nederland is daarbij maar een rommeltje waar een boel huizen op een stukje grond bij elkaar zijn gekwakt en wat dan een stad wordt genoemd. Verder een mooie korte en rustige vlucht gehad. Ik moest overstappen in Londen. Hier stond duidelijk aangegeven waar ik naar toe moest, dus zo kwam ik al snel weer bij de handbagage controle terecht. Zo slim als ik dacht te zijn had ik in Dusseldorf een lege fles in m'n handbagage gestopt waarmee ik makkelijk door de check kwam (ik mocht namelijk geen enkel eten of drinken meenemen in mijn handbagage). Daarna heb ik m alsnog gevuld met water bij de WC zodat ik toch een flesje drinken bij me had. Ik met mn stomme kop had er natuurlijk nooit meer bij na gedacht dat ik nog een check zou krijgen in Londen. Tja, en toen was ik mn flesje kwijt. Weg slim plan...

Maar ik had me wel andere dingen om druk over te maken: Ik had het al 19.50 uur op mijn horloge en 20.00 uur was boarding time. Snel zo'n bord opgezocht waar op staat naar welke gate je moet, want de vrouw achter de bali in Dusseldorf leek de gate die op mijn ticket stond wel erg onwaarschijnlijk. Op het bord stond 'Cape Town SA221 gate openes at 19.30'. Tien keer op mijn horloge gekeken, want het was toch al lang 19.30u geweest?! Totdat ik daaronder een klok zag hangen met 19.01 uur. Een uur tijdsverschil. Even vergeten. Nu snap ik ook waarom de mensen van de bagagecontrole me zo raar aankeken toen ik hun doodleuk vroeg of daar in de buurt ook een wc was en of ik daar nog tijd voor had omdat 20.00u boardingtime was (toen het in hus tijd dus nog geen 19.00u was). Ze zullen wel gedacht hebben, die is ook wat van plan zeg!

De vlucht naar Cape Town is verder goed verlopen. Op elke stoel lag een dekentje, kussentje, headsetje, en een tasje met een reistandenborsteltje, tandpasta, dikke sokken en zelfs zon verduisteringslapje voor over je ogen (- waar ik natuurlijk veelvuldig gebruik van heb gemaakt) te wachten. En ik heb ook niks te klagen gehad over het eten en dringen dat we aan board kregen. Na de vlucht moesten we op het vliegveld door de paspoort controle waar ze mijn visum niet eens gezien hebben! Heb ik daar alle moeite voor gedaan..
Ik werd met nog een vrouw opgehaald door iemand van de school -zn naam ben ik even kwijt- en die heeft ons meteen dingen over de stad verteld.
De school en residentie zijn mooie goed onderhouden gebouwen. Ik heb een hele ruime 3-persoonskamer die ik deel met een aardig meisje uit Chilli die voor een tijdje in Barcelona woont. Ze heet Nicole en kan helaas niet goed Engels spreken, maar ze probeert het wel en uiteindelijk kunnen we elkaar wel begrijpen. De residentie en school zijn gezellig ingericht, we hebben zelfs een tv met DVDspeler op de kamer! En een super grote spiegel en veel kastruimte enz.. Binnenkort zal ik een paar foto's maken en die plaatsen.

De keuken is wat gammel, maar wel groot en alles funtioneert, behalve de wasmachine. En een afdroogdoek kennen ze niet, daar wordt een droogrekje voor gebruikt. We hebben 3 badkamers waarvan eentje met ligbad.
Ik zit in een residentie op ongeveer 4 min lopen van de school, met een eigen zwembadje, en dat terwijl de school ook een eigen zwembadje heeft. Jammer genoeg is het daar nog wat te koud voor, maar van t zomer is het vast een goede ontmoetingsplek. Gister heb ik verder alleen geslapen en ben even wezen pinnen met Nicole. 's Avonds hebben we gegeten met een Koreaan, ook een student uit onze residentie. Zijn smakken herinnert je er weer aan dat je met verschillende culturen en leefgewoontes aan een tafel zit. Er zijn mensen hier die zich afvragen waarom ik uit Nederlands hier kom om Engels te studeren. De Koreaan, Hoija ofzoiets, dacht dat wij in Nederland ook Engels spraken. Hij was eens in Amsterdam geweest en toen werd er alleen Engels tegen hem gepraat. Tja geef hem dan eens ongelijk dat hij dat denkt.
De gastvrouw/concierge hier vond het geweldig dat ik uit Nederland kwam en begon meteen een heel verhaal in het Afrikaas, die ze later toch maar in het Engels vervolgde. Ze vertelde me dat de Nederlanders en Zwitsers het beste Engels spreken van alle mensen die hier komen.

Gisteravond hebben 3 Duitse jongens mij en nog een jongen uit Zwitersland en een uit Colombia mee uit genomen naar 2 'clubs' hier in Kaapstad. Misschien niet meteen zo verstandig, maar ach wat is nou een betere manier om vrienden te maken. En t zijn erg aardige jongens. Ik was niet van plan veel te drinken omdat vandaag mijn eerste dag op school zou zijn, maar voordat ik het ene biertje ophad kreeg ik de andere al weer in mijn hand gedrukt. Verder was het hartstikke gezellig, ookal was ik het enige meisje.
Je ziet dat Afrika behoorlijk corrupt is, dat hadden de Duitsers me al verteld. Bij de eerste club stonden we vooraan in de rij te wachten en er kwamen andere mensen langs ons lopen die zomaar naar binnen mochten en wij niet. De jongens hebben wat onderhandeld met de bewaker en uiteindelijk mochten we naar binnen als we hem 30 rand (3 euro) per persoon betaalden, terwijl er officieel geen intree was. Tja wat doe je dan, toch maar onopvallend een hand schudden en t geld overgeven. 30Rand is heel veel hier, aangezien onze taxi voor 6 personen in totaal 60Rand kost.

Vanochtend was dus mijn eerste dag, na 4 uurtjes slaap. Om 9.00 uur hadden we een test om je niveau te testen. Ik kwam uit op intermediar. Iedereen werd op zijn eigen niveau ingedeeld in een klas. Ik zit in een klasje met 4 leerlingen. Op dit moment is het allemal herhaling voor me, maar het wordt vast moeilijker. En als dat niet zo is wordt ik overgeplaatst naar een hoger niveau.
Het valt me op dat er in de school nergens prullenbakken te bekennen zijn, niet in de wc, het lokaal, slaapkamer, eetzaal en zelfs niet in de keuken. Mijn lerares snoot steeds dr neus in een stuk wcpapier (waarvan ze een hele rol op tafel had staan) en dat papier stopte ze onder haar shirt op haar schouder. Erg apart. Verder wel een aardige vrouw.
Vanmiddag heb ik een Citytour geboekt, dat begint zo, dus dan stop ik er nu mee.

Tot slot wil ik iedereen heel hartelijk bedanken voor alle telefoontjes, kaartjes, mailtjes, bezoekjes, vele krabbels en reacties. Echt hartstikke leuk! Ik heb helaas niet zo veel tijd om iedereen persoonlijk te bedankten, dus bij deze.

Heel veel liefs en de groeten vanuit Kaapstad!