Weekje excursies

Hallo Allemaal!

Weer even een berichtje van mij, er is zoveel gebeurd deze week! Elke week organiseert de school een programma met activiteiten waarvoor je je op kunt geven, en daar heb ik ook gebruik van gemaakt de afgelopen week. Daarnaast ben ik veel met nieuwe vrienden op stap geweest, erg gezellig.


Maandag 17 september

Zoals ik al zei had ik de Citytour geboekt in de middag. Dit was een interessante tour. Onze gids heette Patrick -very funny guy!- en wist veel te vertellen over de geschiedenis van Zuid-Afrika. We zijn door het hele centrum gecrossd, terwijl hij vertelde. Er loopt een weg door Kaapstad die 'Strand' heeft (dit wordt in het Engels uitgesproken als Strend), hier was vroeger het strand, tot de Nederlanders kwamen. Zij hebben er een stuk land bijgemaakt waar eerst de zee was. Het oudste gebouw in Kaapstad is een kasteel, gesticht door de Nederlanders. Dit kasteel was toen aan zee gebouwd, maar staat door de landwinning nu midden in het centrum. Op de muur van het kasteel stonden 6 vlaggen, die de overheersingen/leiderschap symboliseren. Eerst de Nederlandse vlag, dan de Briste, weer de Nederlandse en weer de Britse, dan een soort combinatievlag wat naar de Nederlandse vlag neigt en uiteindelijk de Zuid-Afrikaanse vlag. De Zuid-Afrikaanse vlag is een combinatie van de Nederlandse vlag met de ANC kleuren. De ANC is de nu regerende politieke partij.
Verder staat Kaapstad vol met (stand)beelden van personen die een belangrijke historische rol hebben gespeeld in Kaapstad. In het centrum van Kaapstad staat bijvoorbeeld een standbeeld van Jan van Riebeeck, de Nederlandse sticher van kaapstad. Wij zijn door een park gelopen (Company's Garden) dat aan het parlement grenst, echt een mooie gebouw. In het park staan veel geschenken van andere landen, zoals een vijver met vissen uit japan, omdat Zuid-Afrika tijdens de oorlog 'lief' is geweest voor Japan.
Vervolgens zijn we naar Camps Bay gereden. Camps Bay is het Holleywood van Kaapstad. Geen kip op straat en alle huizen zijn omringd door hoge beveiligde muren.The rich and the famous komen naar Camps Bay, het strand is een plaats om te kijken en om gezien te worden. Echt een super mooi strand en tevens het beste strand van heel Kaapstad.
Daarna vervolgenden we onze tour naar Singal hill, een heuvel naast de tafelberg vanwaar je een geweldig uitzicht over de stad hebt. 'As far as you can see is Cape Town' en dat was groot! Ik heb nog nooit zo'n stad gezien! Eigenlijk is Cape Town meer een kleine provincie. Het centrum tussen de tafelberg en de zee noemen ze Cape Town, daar om heen zijn allemaal buitenwijken die gigantisch groot zijn. Heel indrukwekkend.

's Avonds was er een bbq/braai in de school. Dit is elke maandag en het is vooral voor de nieuwe studenten een mooie gelegenheid om de andere studenten de leren kennen. Ieder neemt zelf wat eten mee en dat kun je dan uitwisselen/delen. Heel gezellig. Veel nieuwe mensen leren kennen en meteen plannen gemaakt voor de volgende dag: Met een groepje de zonsondergang bekijken vanaf de Lion's Hill. De jongens waar ik mee uit was geweest zondag waren er maandg al geweest en me toen meegevraagd, maar ik had de citytour al geboekt dus kon niet met hen mee. Nu had ik toch de kans om te gaan.


Dinsdag 18 september

Lion's Hill is op de tafelberg na de hoogste berg van kaapstad waarvan je de zon mooi onder kunt zien gaan in de zee. Natuurlijk ben ik sochtends naar school geweest, maar dat was verder niet bijzonder. 's Middags zijn we met de minibus naar het station gegaan waar de taxiplaats is. Minibusjes zijn busjes voor 15 personen (en dan zit het ook goed vol) waar er gerust 20 of meer ingepropt worden. Het kost 4Rand (40 eurocenten) en rijdt op en neer op de Main Road, de straat waar de school aan ligt. Je kunt zo'n busje overal aanhouden waar je wilt en je kunt overal uitstappen. Ideaal. Een local uit de minibus vertelde ons dat we de taxi naar Signal Hill moesten nemen voor Lion's Hill. Taxi genomen (die hier voor onze begrippen erg goedkoop zijn) en natuurlijk stonden we toen op Signal Hill, wat niet helemaal de bedoeling was.
We zijn daar toch maar gebleven, want lopen naar Lion's Hill zou zo'n 3 uur kosten en dat zouden we niet meer redden. En ach, de zon en zee zijn hetzelfde... De zonsondergang was mooi, maar niet spectaculair, helaas.
Vervolgens ben ik uit eten gewest met iemand uit Duitsland, een uit Spanje en een Russisch meisje. Heerlijke pizza gehad voor 3 euro. 's Avonds vroeg Daniel weer of ik mee uit ging met hun en na lang twijfelen ben ik toch maar mee gegaan, weer met de dezelfde club als zondag. Dit keer zijn we naar TigerTiger geweest, het schijnt een van de beste clubs van Kaapstad te zijn. Alleen bij de ingang werden we aangehouden en mochten we niet naar binnen, again. Er was een dresscode waar wij niks vanaf wisten. De jongens moesten een kraagje dragen en onze schoenen waren ook niet oke. Toevallig hadden 2 jongens een blouse/polo aan, maar de andere 2 niet. En we hadden gewoon sneakers aan. Ik liep op mn allstars, spijkerbroek aan, donker shirtje met 3/4 mouw, niet bepaald sexy dus. Dat zagen ze ook liever anders. Na een beetje onderhandelen mochten we toch naar binnen en inderdaad, alle jongens liepen in een kraagje en ongeveer 3/4 van de meisjes in een kort rokje met veel de groot decollete en spagettibandjes... Hmm, weten we dat ook weer voor de volgende keer. Verder echt super leuk gehad, rond 4 uur waren we weer thuis terwijl om 8 uur toch weer de wekker stond.
Thierry en ik waren de enige die om 9 uur weer op school waren, de anderen sliepen nog. Dat is trouwens normaal hier, je mag 30% van de lessen missen omdat je een avondje uit bent geweest of iets anders/excursie wilt gaan doen, en daar wordt veel gebruik van gemaakt.


Woensdag 20 september

Ik had trouwens ook een goede reden om naar school te gaan: Pat nam ons mee op excursie in het centrum ipv les in de klas. Eens per week mag je buiten les hebben en omdat ik eerder had gezegd dat ik de Nederlandse invloeden in ZA interessant vond nam ze ons mee naar het kasteel, gebouws door Jan van Riebeeck, de eerste Nederlander in ZA in de 17e eeuw. Hij gebruikt Kaapstad, dat toen nog geen stad was, als verversingspunt voor zn VOC schepen. We kregen een blad met vragne om te beoordelen om het toch les te laten lijken, maar daar werd later geen aandacht meer aan besteed. Het was wel grappig om te zien dat het kasteel ook volgens Nederlanse architectuur was gebouwd.
Na het kasteel zijn we nog naar het slavenmuseum gelopen, wat ik erg interessant vond. Voor de apartheid leefden verschillende bevolkingen door elkaar in District Six, een wijk in het centrum van Kaapstad. Door de kokmst van de apartheid heeft de overheid hen naar verschillende buitenwijken gebracht, (gesorteerd op afkomst en) nu townshipwijken genoemd. Er werd hun een beter leven beloofd, maar natuurlijk werd het dat niet. We hadden hier jammer genoeg maar een half uurtje om rond te kijken, ik had graag nog wat langer gebleven om de ervaringen van de mensen die er toen leefden te lezen.
Samen met Pat daarna naar de Greenmarket gelopenw aar een locale markt was met Afrikaanse spullen. De les was voorbij, Pat ging naar huis maar wij bleven met onze klas nog daar. Twee koreanen moesten een uur later ook naar huis, dus bleef ik nog voer met Hoija, een Koreaan en Susan, een schattige vrouw van , ik schat, 55 jaar. Hiermee heb ik gelunchd en heb ik de hele middag rond gelopen in Kaapstad. Winkeltje in, winkeltje uit, want Susan wilde alles zien, tot verveling van Hoija aan toe. Uiteindelijk kwamen we bij de Waterfront, een gigantische shoppingmall met heel veel winkels, een haven en vele restaurantjes.

Ik ben nu aardig gewend aan het verkeer dat hier links rijdt ipv rechts en kijk zelfs al rechts-links-rechts als ik de straat over wil steken, ipv links-rechts-links (zoals ik de eerste dagen deel en af en toe net even een auto miste), maar toen ik met mn neus voor de rechter rolstrap stond in V&A Waterfront om omhoog te gaan, stond ik toch even vreemd te kijken toen er allemaal mensen naar beneden kwamen.
Bekaf van al dat lopen -ja Kaapstad IS groot, helemaal te voet- had ik om 7 uur geen zin meer om te koken en heb ik een pizza gehaald van de pizzeria die naast de school zit. Slecht dat dat ding er is. En ik ben maar eens lekker optijd naar bed gegaan, dat had ik wel nodig!


Donderdag 21 september

Deze dag was de les echt te makkelijk voor me. Ik moest van Pat een leveltest aanvragen en dat wilde ik zelf ook graag. Na school, 12.40u, snel gegeten want om 13.00u had ik een Townshiptour geboekt. Als ik op school ben eet ik tussen de middag vaak warm voor 30Rand (=3 euro). Goede maaltijd, gezond, met verschillende groents en aardappels, rijst of pasta. Soms heb ik geen idee wat ik eet, maar meestal smaakt het goed. Dr is ook altijd wat vegetarisch, dus dat is wel fijn. In de supermarkt liggen zelfs 6 verschillende vegetarische burgers/worstjes etc, dus ik heb niks te klagen!
Qua eten heb ik wat nieuws uitgevonden: Sweet potato! Heerlijk, ik krijg het bijna elke dag op school. De meerderheid vindt het niet te eten,maar als ik het kan vinden in de supermarkt zal ik het ook voor mijzelf gaan klaarmaken (ja ik ben wel van plan zelf te gaan koken hoor!). Als ik het kan vinden ja... Deze donderdag ben ik na de townshiptour naar de supermarkt geweest en heb er een uur rondgelopen om alles vinden. Naar mijn idee zat er geen logica in. Maar het zal wel even wennen zijn, zo vaak kom ik ook niet in een supermarkt. Voor R110 was ik klaar, en dan heb ik brood, boter, jam, fruit, drinken en warm eten voor twee dagen gekocht (incl 4 vegaburgers). Kun je niks van zeggen toch?

Ik dwaal weer af. Over de townshiptour. Deze begon om 13.30u en duurde ongeveer 5 uren. We hadden een gids die zelf opgegroeid was in een van de townships en kon ons dus heel veel vertellen. Als eerste zijn we weer naar het slavesmuseum geweest, waar hij ons dingen heeft verteld. Dat is toch een stuk leuker dan dat je zelf rond mag kijken. Wat het meeste indruk op me heeft gemaakt is dat er in de tijd van de apartheid 5 soorten paspoorten waren. Een voor de zwarten, een voor blanken, een voor kleurlingen, en een voor Kaapse kleurlingen -die weer meer rechten hadden dan de kleurlingen- en een voor Maleisiers. Welk paspoort je kreeg werd bepaald aan de hand van je haar. Ze staken een pincet in je haar en als deze erin bleef zitten was je zwart (Negers hebben heel stug kroezig haar waar zo'n ding makkelijk in blijft zitten). Blanken hebben daarentegen meestal glad haar waar een pincet zo uitvalt. Hoe meer kleurling je bent hoe stugger je haar is in de meeste gevallen. Het zou kunnen zijn dat jij in de paspoort hebt staan dat je kleurling bent en je broertje/zusje een blank paspoort heeft omdat jullie ander haar hebben. Echt heel apart.

Daarna zijn we doorgegaan naar de eerste township, een kleine wijk voor zwarten, waarna een kleine voor kleurlingen volgde. De situatie in deze wijken was nog niet zo heel dramatisch. De meeste huizen hadden nog een redelijke muur om zich heen, maar niet allemaal. We kwamen uit bij een touristencentre waar meteen kinderen op ons af kwamen rennen en vroegen om geld toen we uit het busje stapten. In het touristencentre konden we handgemaakte dingetjes kopen als we wilden. Er speelde een groep locals op bepaalde trommels die ik nog nooit gezien had, echt heel mooi! Er zaten ook allemaal locals te kijken. We kregen daar ook te zien hoe ze potjes en schaaltjes bakken en met de hand opverven. Real handmade, wordt je toch weer met je neus op de feiten gedrukt hoe het hier gaat.
We vervolgden onze tour naar een uitkijkpunt terwijl we wat Xsosa leerden van onze gids. Het meerdendeel van de mensen in de townships spreek Xsosa, e taal van de bevolking voordat de buitenlanders kwamen. Het simpele ' Hallo, hoe gaat het, goed' was alleen al veel te moeilijk voor ons om te onthouden. Domme buitenlanders.
Bij het uitkijkpunt konden we over een groot gedeelte van de townships kijken. Sommige wijken waren niet meer dan krotten, in andere stonden echte huisjes van steen met een dak. Het was heel indrukwekkend om te zien hoeveel armoede er is in de buitenwijken en hoe groot het wel niet is.
Na de uitkijkpost zijn we door de grootste township gereden. Hier waren de huizen krotten, gebouwd van platen, stukken hout en plastic. Het zag eruit alsof alles zo op instorten stond. Er stond een rij toiletten per wijk en een kraan waar men water moest halen. Wat een verschil met het centrum van Kaapstad of Camps Bay.
Overal op straat liepen mensen, kinderen speelden, mensen lachten. Er was leven, vreugde, een gemoedelijke sfeer. Dat is heel wat anders dan toen we met de Citytour door Camps Bay reden. Er was niemand op straat, het enige wat je zag waren muren met prikkeldraad en beveiligingsborden. Ik vond de sfeer daar wat benauwend.

In de township stopten we bij een dokter die alles kon genezen. Hij had zn k\praktijk in een donkere garage waar het vol hing met apenhanden, skeletten van dieren, dassenstaarten, krokodillenhuis en andere lugubere dieren of delen van dieren die hij gebruikte als geneesmiddel. Hij kon hiermee zelfs kanker bestrijden. Het enige wat hij niet kon bestrijden was HIV, daarom hingen er ook condooms tussen de botten/huiden/staarten.Ik ben misschien een nuchtere Hollander, en hoewel iedereen daar heilig in de dokter geloofde, leek het mij hoogst onwaarschijnlijk. Laat ik maar niet van een kwakzalver spreken. Dr zal toch iets goed in de man zitten want zelfs onze gids, die zich behoorlijk heeft opgewerkt uit de Townships en niet wereldvreemd was, praatte over hem alsof hij ook in de dokter geloofde.
Natuurlijk waren er naast de dokter een aantal kraampjes waar de Afrikanen maar al te graag wat wilden verkopen. 'Where are you from? The Netherlands? Oh that's so great! Amsterdam? No? Which place? Yes, I'm from here, I have wonderfull stuff, for a special price for you. Look at this, I made it..... blablabla' Wel leuk om te zien trouwens. We zijn verder door de townships, a la sloppenwijken, gereden naar het kleinste Bed&Breakfast hotelletje, midden in een township. Wat je daar als tourist moet weet ik ook niet, maar het kon bestaan. Er waren 2 kamertjes voor de verhuur, klein maar netjes. De rest van het huis was een keukentje, leefkamer en slaapkamer voor de gastvrouw en -heer. Het leek alsof je in een oude schuur stond, maar er ging een gemoedelijke sfeer. Wat dan wel weer frapant was, was dat er in de woonkamer een plasma tv stond die ik nog nooit zo groot heb gezien! Schijnbaar loopt het dan toch goed. Achter het B&B was een kinderopvang, waar kleine kinderen tussen 7.00 en 17.00u worden opgevangen als hun ouders werken. Dit diende meteen als kleuterschool. Ongeveer de helft van de volwassenen in de townships werkt, de andere helft blijft op een stoeltje voor hun huisje zitten wachten tot ze een baan aangeboden krijgen, wat natuurlijk waarschijnlijk niet gebeurt. Ze hebben nooit geleerd op zoek te gaan naar een baan en zullen dit ook niet aan hun kinderen doorgeven. Op scholen wordt dit de kinderen wel bijgebracht.
Tot slot hebben we nog een biertje gedronken in de locale pub, ook waterfront genoemd, naar de grote shoppingmall in het centrum van Cape Town. Er zaten een stuk of 20 jongeren die heel aardig waren. Ik had verwacht dat ze zoiets zouden hebben van 'die stomme touristen hier', maar dat was helemaal niet het geval. Ze kwamen juist naar je toe om een praatje te maken en wilden dat je foto's nam. Ik sprak met een jongen die heel slecht Engels kon, maar me keer op keer vertelde dat ie happy was. Later hoorde ik dat ze dronken zijn daar 'being happy' noemen... Hij leefde in een van de townwhips en na even goed nagedacht te hebben kende hij The Netherlands/Holland wel. Hij was daar een jaar geleden ook geweest voor een paar maanden. De stad wist ie alleen niet meer en Amsterdam zei hem niks. Yeah right...
Terug reden we langs de townships die The Hague en Eindhoven werden genoemd, waar we meerdere malen geconfronteerd werden met zogenaamde smileys, koppen van stieren/schapen die op een plank in de zon liggen te wachten tot ze klaargemaakt werden om te eten. Lekker hygienisch. Trouwens alle delen werden gegeten, tot de hersenen en ogen aan toe. En op de vraag of het wel zo hygienisch was werd doorleuk 'Ja, waarom niet?' geantwoord.
En toen was de tour jammer genoeg al weer ten einde. Echt heel indrukwekkend om deze armoede te zien, terwijl een half uurtje verderop grote rijkdom is. Onvoorstelbaar.

's Avonds heb ik, jawel, zelf gekookt! Voor mij en tevens voor een Koreaanse residentiegenoot, die het eten -gewoon pasta met een sausje, groente en een vegaburger- van alle kanten heeft gefotografeerd omdat hij het zo byzonder vond. Typically Dutch food! Terwijl pasta toch echt Italiaans is... Mijn kookkunsten waren niet zo geweldig, maar hij bleef maar zeggen dat het delicious was, hahaha! Misschien kookt hij ook nog wel eens voor mij, alleen hij is nu op een trip voor een week. We zullen zien. Het zal wel rijst worden dan, want zij eten 3x per dag rijst, die ze klaarmaken in een of andere rare pan dat op een frituur lijkt van de buitenkant. In het begin had ik geen idee wat die dingen waren, totdat ik er een Koreaan rijst uit zag halen. Wat het verschil is tussen rijst uit de pan of rijst uit een machinetje weet ik niet, misschien dat ik daar ooit nog eens achterkom. Ik mag m ook gebruiken, alleen ik weet niet hoe het werkt. Alle Koreanen lijken voor een tijdje uit het huis te zijn vertrokken, maar als ze terug zijn zal ik eens vragen hoe het werkt. Misschien smaakt rijst uit een machine wel veel lekkerder, wie weet!

Nou, dit was het voor vandaag. Later meer!

Ik heb foto's van de townshiptour en de rest op deze site gezet: http://s206.photobucket.com/albums/bb83/Emmarsinnige/
Ik heb de meesten geordend per bericht, dus je moet even op een subalbum klikken.

Heel erg bedankt voor alle reacties, echt leuk om te krijgen!


Liefs vanuit Kaapstad! Emmar


Ohja, voor degenen die dit graag willen weten, mijn postadres is:

LAL Cape Town, to Emmar Sinnige
319 Main Road
Seapoint
Cape Town, 8005
Zuid-Afrika