Examentijd achter de rug!

Hallo!

Zo, t is wel weer even tijd voor een berichtje lijkt me zo, das al weer lang geleden...
Hoe gaat het er allemaal mee?

Mijn examens zijn eindelijk achter de rug! Zes weken van voorbereiding waren leuk, maar ook meer dan genoeg. Opzich wel jammer dat de klas nu uit elkaar valt, Thierry, Andreas, mijn lerares Shihaam en ik waren wel echt vrienden, een hele gezellige klas. De laatste week hebben we nog een afscheidsdinner gehad in Thierry en Ivan's flat (die zijn sinds twee weken in een eigen flat hier getrokken) met onze klas en Ivan -die zich meer een klasgenoot van ons voelt dan van zijn eigen klas- en John, een andere leraar waar we ook veel mee waren. Thierry en Ivan hebben heerlijk voor ons gekookt, we waren diep onder de indruk van hun kookkunsten ;).

Het weekend daarna ben ik toch mar even hard aan de studie gegaan, want dinsdag en woensdag was het dan zo ver! 's Ochtends om 7 uur stond een minibus klaar om ons naar een of andere psychiatrisch ziekenhuis of instelling te brengen aan de andere kant van de stad, waar het examen was. Nou, lekkere sfeer daaro, en dr liep ook gewoon een gek rond! Dat motiveert je wel zeg!
Tot overmaat van ramp hadden ze ook nog eens niet op mij gerekend dus er lag niks klaar voor me. Ik stond nog steeds voor het 'First Level Exam' op papier in plaats van 'Advanced Level'. Ik was ingecalculeerd in het First Level speaking schema en papieren met mijn naam erop lagen klaar in het lokaal waar het First exam afgenomen werd. Lekker dan.. En dat terwijl mijn lerares nog wel een aantal keer gebeld had of het echt wel in orde was en ze haar hadden verzekerd dat ik in het juiste level ingeschreven stond.
Na wat praten en een paar telefoontjes kon ik dan toch examen doen, maar echt relaxed ben je dan natuurlijk niet meer...
Sommige onderdelen van het examen gingen goed, anderen waren erg moeilijk, dus ik heb eigenlijk geen idee of ik geslaagd ben op niet. De uitslag krijgen we pas in maart, dus het is nog even afwachten. Om alles uit ons hoofd te zetten hebben we woensdagavond maar een feest in Thierry en Ivans flat gehad. Heerlijk! ;)

En zijn wel meer 'vreemde'/onverwachte dingen gebeurt de afgelopen weken:
Laatst was er een gevecht tussen Koreanen in de schoolbar tijdens een tequilllaparty! Ik was zelf in de bar en het gebeurde buiten dus heb het niet gezien, maar er waren 2 Koreanen, AJ en Sung, een hield Nr.4 (de Koreaan uit mijn vorige blog) vast en de ander sloeg m aan alle kanten en daarna hebben ze m in het zwembad geduwd. Nr.4 was zo kwaad dat ie een raam doorsloeg, waarna zijn hand onder het bloed en glas zat. Toen ie compleet gewond op de bank lag kwam AJ eraan en sloeg m nog eens hard, hoe zwak!
Nr.4 is naar het ziekenhuis afgevoerd omdat hij glas een spier doorgesneden had en nu moet ie weken met gips en ander spul om zijn hand en arm lopen, de zielepoot.. En het is ook nog eens zijn rechter arm!
Dit hele gevecht was om een cultuur ding te doen. De Koreaanse cultuur is zo ontzettend anders dan die van ons: respect van de jongere Koreaan naar een oudere Koreaan (al is het verschil maar een dag of maand) is super, maar dan ook echt super belangrijk. Als ze elkaar voor het eerst ontmoeten vragen ze niet eerst naar de naam, maar naar de leeftijd. De jongere Koreaan moet zich dan heel beschaafd gedragen tegenover de oudere. Als ze in een groep zijn en samen eten of drinken (zoals op een korean Party – t is alleen maar eten, eten, eten. Ik vraag me af hoe ze toch zo slank blijven), wacht iedereen tot de oudste de eerst hap of slok heeft genomen voordat ze zelf beginnen. Als een jongere onbeschaafd is naar een oudere, of niet genoeg respect vertoont, bepaalt degene die na 'de oudere' de oudste is of de jongere echt fout was. Als dit zo is zwaait er wat, wat dus met Nr.4 is gebeurd. Blijkbaar toonde hij niet genoeg respect voor hen. Vreemde wereld... Verder zijn het aardige mensen hoor ;)..

Nog wat anders, Thierry kookte wel eens in ons huis voordat ie in zijn flat was getrokken en had een tas met wat etenswaren in mijn kamer zodat ie die niet altijd mee hoefde te nemen naar ons huis. Op een avond wilde ie weer koken en was de tas verdwenen. We hebben mn hele kamer en de keuken doorgezocht, maar het was nergens te vinden, terwijl we allebei zeker wisten dat die tas er de dag ervoor nog was. Niemand wist ergens van en we verdachten eigenlijk de schoonmaaksters, aangezien er wekelijks etenswaren uit de keuken verdwijnen (mn brood en olie zijn al verdwenen, evenals olie, brood en een kilo rijst van anderen). Welke student eet er nou 3 broden of een kilo rijst in een dag? Daarnaast zijn we allemaal vrienden van elkaar... Dus de volgende ochtend heb ik de schoonmaakster naar de tas gevraagd en ze zei: 'Ja, t is in de keuken.' 'In de keuken?! Waar dan en hoe komt t daar?'
Eerlijk als ze was pakte ze de tas -die ze in een andere plastic zak gewikkeld had en in een hoek had gelegd waar ze al hun spullen hebben liggen. Ik was even stil van verbazing. Toen ik haar om uitleg vroeg zei ze 'Ik dacht dat je het niet gebruikte.' Oef, toen ben ik boos op dr geworden en dat heeft ze geweten ook... En toch blijft er voedsel uit de keuken verdwijnen, het probleem is dat we geen bewijs hebben...

En nu een blijde mededeling voor alle studenten in ons huis: De honden zijn aan hun strottenhoofd geopereerd! Ze blaffen een stuk minder en als ze blaffen klinkt het minder schel en hard. Ze zijn ook een stuk rustiger en vechten minder. Wat een verbetering!

Nog een verbetering voor mijzelf: Ik ben een aantal weken geleden aan het sporten geslagen! Ik probeer een aantal keren per week voor het ontbijt te joggen en ik ben voor de maand December op, schrik niet, Kickboxen gegaan! Hahahah wat een grap, ik en kickboxen. Ivan zit op kickboxen en hij vroeg of ik niet een keer met m mee wilde, achja waarom niet?! Het is hier op maar 5 minuten lopen vandaag in een kerk. Ja, je leest het goed, in de gemeeschappelijke ruimte van de kerk!
In totaal duurde het 1,5 uur, waarvan een uur een stevige warming up en daarna, tja, het box gedeelte, niet geheel mijn favoriet. Ik heb nog nooit geboxd, dus maakte mezelf behoorlijk belachelijk -maar dat zijn jullie wel van me gewend-, maar t was eigenlijk best leuk. Dus heb ik me maar opgegeven en ga nu twee keer in de week met Ivan 'naar de kerk'. Hij komt om te boxen, ik voor de warming up, een goede oefening voor me. Ze proberen me het boxen trouwens wel bij te brengen en de 3e les heb ik al geleerd hoe ik iemand kan doden -in noodsituatie natuurlijk...- Pff, ik geloof niet dat je dat in Nederland zo snel al te leren krijgt. Niet dat ik het van plan ben te gebruiken, maar altijd handig om te weten natuurlijk. Haha!

Het joggen is niet echt heel leuk, maar wel lekker wakker worden. Ik jogg meestal langs de zee die altijd mooi is, de hoge golven, zeewind, opspattend water, geweldig.. Er zijn veel joggers in de morgen, evenals zwarte mensen die langs de prullenbakken lopen om te kijken of er nog wat bruikbaars inzit. (In een vorig weblog zei ik dat het vuilnis op een rare manier opgehaald werd met een winkelwagentje, dit was gewoon een dakloze die hoopte op wat bruikbaars in de vuilniszakken. Het vuilnis wordt officieel gewoon met een grote wagen opgehaald die we hier ook hebben, alleen in iets mindere conditie en niet geautomatiseerd.)
Er slapen af en toe mensen op het gras en ik heb zelfs een vrouw gezien die in dr blote tieten een douche nam op het strand, met en grote tas met al haar spullen naast zich. Er leven hier zoveel daklozen op straat, echt ongelovelijk. Je moet dan ook wel goed uitkijken, de meesten zijn erg passief, maar er lopen er ook een aantal rond die erg creatief zijn.
Laatst lagen we op het strand en ik was mee aan het insmeren toen er opeens een ouer Afrikaanse vrouw me kwam helpen. Het probleem was dat ze alleen niet meer van me af wilde blijven! Eerst keken we allemaal wat vreemd op en het enige wat ik kon doen was hard lachen, maar toen ze maar door bleef gaan -en het steeds ruiger werd- toen ik haar meerdere malen vertelde dat ze moest stoppen begon het toch eng te worden. En daarna maar vragen om geld. Toen ze wegliep probeerde ze nog onopvallend nonchalant een van onze tassen mee te nemen, evenals een handdoek die ze later van een stel anderen meenam toen die in het water waren.

Een betere manier is drinken/ijs verkopen op het strand. Die mensen zijn in het begin zoo irritant, maar later echt grappig. Die middag probeerden ze ons 'Cold Ice or drnks' te verkopen, maar niemand wilde. 'Schapen koppen maybe?' In het Nederlands/Afrikaans. Ik dacht eerst dat ik ze niet goed had verstaan, maar toen ze zeiden 'Oh, no Dutch here?' begon ik toch wel heel hard te lachen. 'You mean the Smiley's?' Ze vonden het geweldig dat ik de smileys kende en bleven het herhalen als ze langs liepen. Hahaha!

Ja, ik vermaak me nog steeds prima! De barbeques en party's blijven komen en ik heb ook eens cultureel gedaan en het South African Museum bezocht, wat echt wel heel interessant was. Volgende week ga ik maar weer eens een middagje museumbezoekjes doen denk ik, aangezien ik nu geen les in de middag meer heb ;).
Alles nog steeds leuk en aardig, het enige nadeel is dat veel vrienden rond deze tijd vertrekken.. Ook ik heb hier nog maar 5 weken. Aan de ene kant vind ik het heel jammer om dan weg te gaan, aan de andere kant heb ik ook wel echt zin om aan mijn project te beginnen.
Nicole, mijn ex-kamergenoot, is een maand geleden voor 3 weken door Zuid-Afrika en Mozambique getrokken en nu ik haar foto's heb gezien en verhalen heb gehoord kan ik niet wachten om zelf ook te gaan. Ik ga trouwens niet meer vliegen van Kaapstad naar Johannesburg, maar reizen met een backpackersbus gedurende een tot twee weken. Echt heel erg zin in.

Met met kerst komen mijn ouders en Ingrid deze kant op voor een kleine twee weken. We huren een auto voor een week om een deel van de Gardenroute te doen en daarna zijn ze nog een paar dagen in Kaapstad, echt leuk! Ik kijk er ook wel echt naar uit om even een weekje 'vakantie' te hebben. 14 weken school achter elkaar zonder break is toch best vermoeiend.

Het heeft me een paar uur geduurd, maar ik heb ook eindelijk weer eens van foto's geupload!
http://s206.photobucket.com/albums/bb83/Emmarsinnige/
Ik heb de foto's per bericht verdeeld in sub albums, te vinden aan de linker kant.

Bedankt voor jullie interesse, reacties en kaartjes en hele fijne feestdagen!